SVERIGE: Dingen die raar zijn aan Zweden

Nu ik inmiddels bijna anderhalve maand in Zweden woon, heb ik wel een aantal vreemde dingen ondervonden wat betreft het Zweedse volk.

1) Ze kunnen niet zo goed aan het verkeer deelnemen.
Ik wilde netjes beginnen met ‘ze kunnen niet zo goed fietsen’, maar in feite ben ik eigenlijk wel voor een verplichte verkeerstest voor elke Zweedse burger, voordat ze daadwerkelijk mogen deelnemen aan het verkeer. Zweden kennen denk ik namelijk geen gevaar: ze kijken niet voor ze oversteken of voor ze afslaan, waardoor ik in 6 weken al bijna 100 Zweden bijna aangereden heb.

2) Ze doen heel moeilijk over alcohol.
Alcohol met meer dan 2,5% erin koop je in een speciale winkel, waar je bij de kassa wordt aangestaard alsof je een criminele daad begaat. Onder de 20 jaar kom je deze winkel ook niet in, maar drinken mag wel vanaf je 18e. Huh? Oja, en een glaasje wijn kost in een gemiddeld restaurant slechts 7 euro. Niks dus.

3) Ze houden van rijen.
Als je hier uit wil gaan sta je sowieso in de rij. Of het nou druk is binnen of niet, als er een rij staat líjkt het in ieder geval alsof het fantastisch is binnen.

4) Ze gaan niet naast elkaar zitten.
Of nou ja, wel als ze elkaar kennen. Maar als er 1 plekje leeg is in een tweezits in een trein of bus, ga je er niet naast zitten.

5) Ze zijn trots op hun Engels.
Ik geef toe: de meeste Zweden spreken inderdaad goed Engels. Niet altijd even accentloos, maar aangezien ik dat zelf waarschijnlijk ook niet compleet ben neem ik ze dat voor lief. Maar omdat ze zo goed Engels spreken (en willen laten zien dat ze zo goed Engels spreken), is het heel moeilijk om als beginnende Zweeds-spreker daadwerkelijk Zweeds te praten. Ze praten namelijk vrij snel Engels terug.

6) Ze dragen geen kleur.
(Bijna) alle Zweden hebben gevoel voor stijl, en dragen het liefst lekker #minimalistisch zwart en grijs. En wit.

Verder vind ik Zweden over het algemeen een sympathiek volk, maar vraag ik me wel af of stijlgevoel genetisch is bepaald in dit land. En hoe het kan dat er toch zo vaak Zweden dronken zijn. Van welk geld doen ze dat?

Recept: koekjes uit de hemel

Dames en heren, ik presenteer u de hemel in een ronde vorm met een diagonaal van plusminus 5 centimeter: havermoutkoekjes. Oef. Niet ontzettend #clean, maar toch een beetje. Geschikt voor mensen die in hun vrije tijd losse handjes rauwe havermout eten, ook geschikt voor mensen die niet van de ‘standaard’  havermout-ontbijtjes houden (beide soorten mensen zijn aan de havermoutkoekjes-test onderworpen).

Men neme:

• 70 gram volkoren meel
• 70 gram bloem
• 1 ei
• 5 eetlepels olijfolie (of een andere leuke olie, als jij daar gelukkiger van wordt)
• 100 gram (basterd)suiker
• 50 gram havermout

Verwarm de oven voor op 180 graden, gooi met veel liefde, uiteraard – alle bovenstaande ingrediënten in een kom en mix het met een pollepel. Maak er mooie rondjes (of hartjes, of olifanten, of vogelbekdieren) van en leg ze op een bakplaat. Probeer je 15 minuten in te houden en daarna mag je ze uit de oven halen.

Als je nu zegt: ‘Huh. Dit ruikt naar popcorn,’ dan zijn ze waarschijnlijk goed gelukt. Dit was bij mij namelijk ook het geval. Maar dit was alleen nadat ik ze net uit de oven had gehaald hoor, daarna niet meer (en het zou eventueel ook aan mij kunnen liggen, maar hé!).

Voor een beelddenker is de uitdrukking: ‘alsof er duizenden engeltjes over je tongplassen’ wellicht niet zo fijn, maar toch. Het is echt zo.

Lobi ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ :

Mr Wonderful

Toen ik in Madrid was kwam ik spullen van het merk Mr Wonderful tegen. Mr Wonderful is een Spaans merk dat allemaal leuke notitieboekjes, stempels, stickers, washi tape, kaarten en soortgelijke dingen maakt. Echter: alle teksten die op de boekjes en kaarten staan zijn in het Spaans en de spullen worden alleen in Spanje verkocht. Nu vind ik dat juist wel leuk, omdat..

• dat het wat specialer maakt (hipster alert)
• je dan net kunt doen alsof je Spaans begrijpt /je vet cool voelt omdat je het Spaans echt begrijpt
• je dan een leuke herinnering hebt aan je tijd in Spanje

Mr Wonderful is niet extreem goedkoop, maar wel heel leuk dus dat compenseer het weer een beetje. Kortom: ga ernaar op zoek als je je in Spanje bevindt!

TRAVEL: Madrid

Van 5 tot en met 9 november bevond ik mij in Madrid. Ik volg inmiddels twee maanden Spaans: een goede reden om Spanje ook eens daadwerkelijk te bezoeken. Stiekem was ik best trots over hoeveel ik al begreep van het Spaans, al waren het maar de reclameborden bij de metrohaltes en de menukaarten bij schattige Spaanse cafeetjes.

Er was slechts één nadeel aan mijn tripje naar Madrid: vanaf 5 november besloten de Madrileense (ik vind dat echt een heel leuk woord, trouwens) vuilnismannen te gaan staken. Madrid was dus best wel heel erg vies, maar met een beetje fantasie kun je daar best overheen kijken!

Schattig straatje in de hipsterwijk Chueca.

Herfst in het Parque del Retiro.

Mooie huizen.

Plaza Mayor!

Dit is een roze kerk.

Museo del Prado. Hét museum waar het een trend is om met je eigen ezeltje te gaan staan om de meesterwerken na te schilderen.

Streetart in dezelfde hipsterwijk Chueca.

Parque del Retiro, een foto van een meisje (hint: ik) dat het erg moeilijk vindt om een rechte horizon te maken zonder statief. Geen enkel hoofd van een voorbijganger dat ik mocht gebruiken als statief, helaas.

Herfst!

Instituto Cervantes en een Spaanse vlag (ter bewijs dat ik écht in Spanje was).

Gummen van een superleuk merk. Gum met superpowers om het weg te vegen en weer opnieuw te kunnen proberen, wow!

Ik maakte vriendjes bij het Prado Museum. Lief!

Dit vond ik een mooi gebouw. Het is een kerk waarvan ik de naam niet weet.

Schattig boekwinkeltje in Chueca.

Wat moet je doen in Madrid:
– De vuilnismannen verzoeken eens op te ruimen
– Rondjes lopen door Chueca met je hipsterkleren aan
– Een metrokaartje kopen
– Bij schattige cafeetjes zitten (aparte post met de meest schattige Madrileense cafeetjes komt eraan, ze zijn te schattig om ze jullie te onthouden)
– Naar de Topshop ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
– Een bezoekje brengen aan het Prado Museum

Wat moet je niet doen in Madrid:
– Denken dat je tegen iedereen Engels kunt praten. Niemand kan Engels, shit.
– Altijd de metro nemen. Lopen door Madrid is namelijk ook heel leuk.
– Een dag lopen op nieuwe schoenen (zelfs op Topshop-schoenen)

Hoi, ben ik (alweer)

Mijn blog en ik. Een beetje een knipperlichtrelatie. Na wat ups and downs en de afgelopen maanden wekelijkse (wat zeg ik, er waren perioden waarop het zelfs dagelijks was) sessies bij de relatietherapeut hebben we toch besloten samen verder te gaan. Weer in zee te gaan (hoewel dat laatste een beetje koud is rond deze tijd van het jaar).
Goed. < kots > We zijn er sterker uitgekomen < / kots > .

Verder is er niet erg veel heftigs gebeurd. Maar aangezien alles altijd beter wordt met lijstjes, hier lijstjes:

Wat is er veranderd:
– Mijn haar is langer (en doder) (maar ik durf niet naar de kapper)
– Ik heb tien woorden Spaans gesproken in Spanje en ben daardoor nu ervan overtuigd dat ik in mijn vorige leven Madrileense was
– Ik heb vaker een muts op (oh nee, beanie) met dit weer
– Er prijkt sinds kort een roze pasje met een ongelooflijk oncharmante foto erop in mijn portemonnee. (Wie schenkt mij een auto?)

Wat is er hetzelfde:
– Ik studeer nog steeds taal&cultuur
– Ik huil nog altijd om Hello Goodbye
..laatst ook om Eigen Huis & Tuin (maar dat was echt heel aandoenlijk)
– Ik ben nog steeds 1m65 en volgens mijn paspoort 1m69

Het was weer leuk. Groetjes.